- беяпар
- сын. Мазасыз, беймаза, күйгелек. Мінезі тік, жоқ нәрсеге апы кіріп, күпі шығатын б е я п а р шалдың қасына ешкім батып бармайды (С. Жүнісов, Ақан сері, 2, 36).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
